Is alimentatie inkomensafhankelijk?

Bij alimentatie moet er allereerst sprake zijn van een verschil in inkomen. Bovendien moet er sprake zijn van behoefte van de ex-partner voor een bijdrage van de ander en er moet voldoende draagkracht zijn bij de ander om die bijdrage te kunnen betalen. Soms is er, na betaling van kinderalimentatie, geen draagkracht meer voor het leveren van een bijdrage in het levensonderhoud van de ander. Er wordt dan geen partneralimentatie betaald.

Om te meten hoe groot de draagkracht is wordt in een berekening ook rekening gehouden met bepaalde kosten (tot op zekere hoogte). Hiervoor worden diverse zaken meegenomen, zoals: kosten voor de kinderen (kinderopvangkosten),  woonlasten (vanaf 1 januari 2023 wordt gerekend met een forfaitair bedrag, het zogenaamde woonbudget), rente- en aflossingsverplichtingen van huwelijkse schulden die een van de partners voor diens rekening heeft genomen of een premie van een arbeidsongeschiktheidsverzekering.

Eerst wordt gekeken naar de financiële situatie tijdens het huwelijk of geregistreerd partnerschap, op basis waarvan de behoefte van de kinderen en van de ex-partner wordt berekend. Daarna wordt er gekeken naar ieders draagkracht. Wat kan de alimentatiegerechtigde zelf bijdragen en wat kan de alimentatieplichtige missen als bijdrage voor de ander, als dat nodig blijkt.

Uiteindelijk resulteert uit de berekening een bedrag dat als kinderalimentatie kan worden betaald en als partneralimentatie. Natuurlijk wordt bij partneralimentatie altijd getoetst of degene die de alimentatie betaalt er niet financieel slechter van wordt dan degene die de alimentatie ontvangt. Dit heet een inkomensvergelijking of jus-vergelijking.